گر شدم دلشده ی یاس دلم می خواهد
اهل تنهایی واحساس دلم میخواهد
تو به هر کس که بخواهی دل خود را بسپار
من شدم عاشق عباس دلم میخواهد
بخون خطبه خدای غیرت واحساس رو:
گفتند: اختیار به دست توست و ما از گفتهی شما تجاوز نمینماییم. پس حضرت عباس علیهالسلام فرمود:
"ان هؤلاء، أعنی الأصحاب قوم غرباء، و الحمل الثقیل لا یقوم الا باهله فاذا کان الصباح فاول من یبرز الی القتال أنتم نحن نقدمهم للموت لئلا یقول الناس قدموا أصحابهم فلما قتلوا عالجوا الموت بأسیافهم ساعة بعد ساعة". (1)
"اصحاب، غریب هستند، بار سنگین را جز صاحب بار کسی حمل نمینماید. صبح که شد شما پیش از آنان به جنگ بروید، ما پیش از آنها از شهادت استقبال میکنیم تا مردم نگویند یارانشان را به کام مرگ فرستادند، وقتی که آنها کشته شدند، مرگ را لحظه به لحظه با شمشیرهایشان از خود دور نمودند."
خطبه حضرت اباالفضل العباس در مسجدالحرام
روز هشتم ذیحجة الحرام (یوم الترویه) سال شصت هجری قمری، زمانی که حجاج بیت الله الحرام عازم سرزمین عرفات بودند، یزید بن معاویه نیروهایی را در حالی که سلاح در زیر احرام بسته بودند گماشته بود تا امام حسین علیهالسلام را در خانهی خدا به قتل برسانند که این عمل، هتک حرم الهی را هم دربرداشت.
یاران امام و بنیهاشم با توجه به این توطئه اطراف امام علیهالسلام را گرفته، از جان امام علیهالسلام حفاظت مینمودند. در این حال، حضرت قمر بنیهاشم ابوالفضل العباس علیهالسلام با اجازهی امام علیهالسلام بر فراز کعبه رفت و خطاب به بنیامیه خطبهی غرا و پرشوری را قرائت نمود که این خطبه را به نقل از کتاب "خطیب کعبه" که از کتاب "مناقب السادات الکرام" نقل کرده در اختیار علاقمندان قرار میدهیم. ابتدا متن عربی سپس ترجمه فارسی آن:
"الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من کان بالأمس بیتا أصبح قبلة. ایها الکفرة الفجرة! أتصدن طریق البیت لامام البررة؟ من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به؟ ولو لا حکم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه. قد استلم الناس الحجر، و الحجر یستلم یدیه. ولو لم تکن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمان لوقعت علیکم کالسقر الغضبان علی عصافیر الطیران. اتخوفون قوما یلعب بالموت فی الطفولیة؟ فکیف کان فی الرجولیة؟ و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات. هیهات! فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الکوثر؟ و ممن فی بیته الغوانی السکران؟ و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟ و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات؟ و ممن فی بیته التطهیر و الآیات؟ هیهات! و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول الله صلی الله علیه و آله و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیکم، و لا یمکن لهم مادام أمیرالمؤمنین علیهالسلام حیا، و کیف یمکن لکم قتل ابیعبدالله الحسین علیهالسلام مادمت حیا سلیلا؟ تعالوا اخبرکم بسبیله، بادروا قتلی، و اضربوا عنقی، لیحصل مرادکم. لا بلغ الله مدارکم و بدد اعمارکم و اولادکم، و لعن الله علیکم و علی أجدادکم".
1- "الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من کان بالأمس بیتا أصبح قبلة".
حمد خدایی را سزاست که این کعبه را به قدوم پدر او (اشاره فرمود به امام حسین علیهالسلام) شرافت داد، خدایی که دیروز (اینجا) برای او بیت بود، امروز (به یمن قدوم پدرش) قبله گردیده است.
2- "ایها الکفرة الفجرة! أتصدن طریق البیت لامام البررة"؟
ای کافران فاجر و فاسق! آیا ادامه امر حج را برای امام پاکان و نیکان مانع میشوید؟
3- "من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به"؟
چه کسی سزاوارتر از او به خانه کعبه است؟ چه کسی از او به کعبه نزدیکتر است؟
4- "ولو لا حکم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه".
اگر حکمتهای الهی آشکار نمیشد و اسرار بلندمرتبه خداوند هویدا نمیگشت و این کعبه برای امتحان مردم نبود، هر آینه کعبه پیش از آن که امام به طواف آن بیاید، به سوی امام پرواز میکرد.
5- "قد استلم الناس الحجر، و الحجر یستلم یدیه".
به تحقیق مردم استلام حجرالاسود میکنند (دست خود را به حجر میکشند و حجر را میبوسند) ولی حجرالاسود دست امام را میبوسد و استلام مینماید.
6- "ولو لم تکن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمان لوقعت علیکم کالسقر الغضبان علی عصافیر الطیران".
اگر مشیت، خواست و ارادهی مولای من (امام حسین علیهالسلام) از مشیت خدای رحمان سرچشمه نمیگرفت و به آن تعلق نداشت، هر آینه همانند باز شکاری خشمگین که بر گنجشکهای در حال پرواز هجوم میآورد، بر شما حمله میبردم.
7- "اتخوفون قوما یلعب بالموت فی الطفولیة؟ فکیف کان فی الرجولیة؟ و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات".
آیا قومی را میترسانید که آنها در کودکی مرگ را به بازی میگیرند؟ پس در دوران بزرگسالی چگونه خواهند بود؟ و به جای حیوانات، جان خود و عزیزترین کسانم را در برابر او فدا میکردم.
8 – "هیهات! فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الکوثر؟ و ممن فی بیته الغوانی السکران و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟ و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات، و ممن فی بیته التطهیر و الایات"؟
هیهات! بنگرید! آن هم به دقت بنگرید (سزاوار است پیرو چه کسی باشید؟) از کسی پیروی کنید که شارب الخمر است، یا از کسی که صاحب حوض و کوثر است؟
از کسی (پیروی کنید) که در خانهی او آوازهخوانهای مست وجود دارد، یا از کسی که در بیت او وحی و قرآن است؟
از کسی (پیروی کنید) که در خانهی او هوسرانی و آلات لهو و لعب و پلیدی است، یا از کسی که در خانه او پاکی و نشانههای خداست؟
9- "هیهات! و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول الله صلی الله علیه و آله و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیکم، و لا یمکن لهم مادام أمیرالمؤمنین علیهالسلام حیا، و کیف یمکن لکم قتل ابیعبدالله الحسین علیهالسلام مادمت حیا سلیلا"؟
هیهات! شما در گمراهی و انحرافی واقع شدید که قریش در آن قرار داشتند آنها کشتن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله اراده کردند و شما کشتن فرزند دختر پیامبرتان را اراده نمودهاید. تا زمانی که امیرالمؤمنین علی علیهالسلام زنده بود، کشتن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله برای آنان ممکن نبود. چگونه برای شما کشتن ابیعبدالله الحسین علیهالسلام امکانپذیر است، تا مادامی که من، زنده باشم (که فرزند علی علیهالسلام هستم).
10- "تعالوا اخبرکم بسبیله، بادروا قتلی، و اضربوا عنقی، لیحصل مرادکم".
بیایید تا شما را به راه کشتن (امام حسین علیهالسلام) آگاه کنم، به کشتن من مبادرت ورزیده و اقدام کنید، گردن مرا بزنید تا مراد شما حاصل گردد.
11- "لا بلغ الله مدارکم و بدد اعمارکم و اولادکم، و لعن الله علیکم و علی أجدادکم".
خداوند شما را به مقصودی که برای آن دور هم جمع شدید، نرساند و عمرهای شما را کوتاه، اولادتان را پراکنده سازد و شما و اجدادتان را لعنت کند.
زیرنویس
1. لیلة عاشوراء، ص 50
منابع
1. زندگانی حضرت اباالفضل همراه با اشعار مدیحه و مرثیه، ص 116.
2. چهرهی درخشان قمر بنیهاشم ابوالفضل، جلد پنجم، ص225.
3. خطیب کعبه، ص25.
